လတ္တေလာ

ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက လြတ္လပ္ ခဲဲဲ့သမွ် စကၤာပူ ေရာက္မွ ပင္ပန္း လိုက္တာ လြန္ေရာ.......
ဒါေပမဲ့... မအားတဲ့ၾကားက... အရင္တုန္းက..အခ်ိန္ေတြ သတိရရောစးောစးင္း ဘေလာ့ ေတြအလြမ္းေျပ ေရောစးးမယ္လို.စိတ္ကူးမိတာပဲ.....} ဟိုအရင္ ခ်ိန္ေတြတမ္းတ...မက္ေမာ ..ျပန္လိုခ်င္တယ္ အခု ေလ}
ဆိုတဲ့ေဇာ္ပိုင္ သီခ်င္းထဲကလို ေပါ့....
ခရစ္လမ္း ထိပ္က လမ္းေဘး လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ေလး ကိုလြမ္း တယ္..
ပ်င္းပ်င္းရွိ တိုင္း သြားတဲ့ အင္းယား....ကိုလဲသတိရမိတာအျမဲပဲ..
ခုေသာက္ရောစးောစးတဲ့ စတားဘတ္က ကပခ်ီႏိုက ေကာင္းေပမဲ့ အရင္ကေပါ့စိမ့္ကိုမမွီပါဘူး...
တခါခါသြားျဖစ္တဲ့ စန္တိုစာ ကေရ က လဲ ၾကည္ေပမဲ့ အင္းယားလိုမလွပါဘူး...
ဒီမွာေတာ့ လူေတြကို ၾကည့္ရ တာကို ..စားသုတ္သုတ္..လာသုတ္သုတ္.... ကိုယ္ပါအပါေပါ့....
အလုပ္မရခင္က..ရောစးောစးဖို. ..ရ ျပီးေတာ့ လဲမဆင္ေျပေအာင္ အစြမ္းကုန္လုပ္ရေတာ့တာပဲ..
ဘ၀ဆိုတာကို ဘကုန္းနဲ.၀လံုး ႏွစ္ခုနဲ့မျပီးတာ ေကာင္းေကာင္းၾကီးကိုသေဘာေပါက္သြားေတာ့တာပဲ...
တစ္ခါခါေတာ့လဲ ကို.ေျခေထာက္ေပၚကိုရပ္ရောစးတာ အစမွာပင္ပန္းေပမဲ့.. ၾကာရင္ေတာ့ ယံုၾကည္မႈတစ္ခုနဲ.အတူ ေပ်ာ္စရောစးောစးာေတြျဖစ္လာမယ္ လို.ေတာ့ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ...
စေန တနဂၤေႏြ ကိုေမွ်ာ္ရောစးတာလဲ အေမာ..ေရာက္ျပန္ေတာ့လဲ ဘယ္သြားလို.ဘယ္လာရ မွန္းမသိ..
အေတာ္ ဆိုးတဲ့ ဘ၀......

ဘာေၾကာင့္ မ်ား ဒီလို ဘ၀ ကို ေရြး မိခဲ့ တယ္ မသိပါဘူး...